Week 3 Miambau-Castrojeriz

3e week Mirambau - Castrojeriz. 

Zaterdag 15-9. Mirambau- Gradignan. 83 km. Volle zon. 31 gr.



Om 8.30 uur vertrek ik en neem ik van iedereen afscheid. Het is nog koud maar al gauw komt de zon in een volle blauwe lucht. Het is stevig klimmen, maar er zijn mooie vergezichten. En ik zie een aantal ooievaars.

Dan bijna alleen wijngaarden. Door het klimmen wordt het krap om in Blay de veerboot te halen die mij over de Gironde zet naar Bordeau. Dan volgt een lang fietspad, een oude spoorbaan recht naar de afvaart van Blay. Daar is het druk met campers bij de vesting en het is markt, een grote. Na een kwartier kan ik de boot op en iets na elven vaart hij af, volgeladen. 1 uur en dan ben ik in de bordeaustreek weer op weg. Volle zon en vlakke weg en zover je kon kijken wijngaarden en chateaus uit van de Medoc. 
In Bordeau gekomen de weg even kwijt maar toen toch in het centrum gekomen. Een heel mooie stad met veel toeristen. Een autovrij centrum en trams. 

De kathedraal bezocht en een stempel. Enkele foto's van de Kathedraal, girondis en arc de triomph.
Dan verlaat ik deze stad en bij Gradignan kom ik bij een oude rifuge Prieurè de Gayac. Heel vriendelijke ontvangst en even later komt er nog een Franse pelgrimsvrouw die alleen Frans spreekt dus veel communicatie is er niet geweest. Jammer. Maar toch goed geslapen.

Ik ben steeds meer voorzien van voorraad etc. Omdat ik plek heb om in te slaan en de eerste de beste supermarkt aan doe.







Zondag 16-09. Gradignan - Lesperon. 124 km. 31 gr. 7.19 uur op zadel. Gem. 17.4 km

Ik ontbijt nog voor vertrek want er was brood, jam en boter, koffie of thee.


Het beeld van wijngaarden gaat over in kaarsrechte wegen door naaldbomen, akkers, paarse heide en varens. Helemaal alleen, buiten dat er af en toe jagers aan de kant staan te wachten voor het opgejaagde wild te schieten. Ik krijg ook steeds meer last van tegenwind die de snelheid er behoorlijk uit haalt. Eigenlijk een saai traject. Tegen 5 uur kom ik een rifuge tegen in het dorpje Lesperon. Niemand te zien. Tenslotte bij het gesloten hotel aangeklopt. Die deed open en bezorgde mij de code om binnen te komen.
Even later kwam er nog een fietser. Dirk uit kontich, België. Hij pakt een gedeelte van de route maar gaat dan door naar Malaga. Ik heb mijn eten gedeeld met Dirk want hij had niets.  Een pastis, dan nassi en gehaktballetjes in bier en een puddinkje na. Wat wil je nog meer! Hij had last van slapeloosheid en had onbetaald verlof tot januari. Tegen 10 uur lag hij op bed en snurkte vredig. Ik heb kennelijk ook gesnurk want de andere ochtend lag hij beneden in de keuken op een matras, vanwege mijn gesnurk. Toen ik zei dat hij ook diep lag te snurken draaide hij zich om met zijn matras, nam afscheid en ging boven verder slapen.

Maandag 17-9. Volgens fietskilometers totaal 1518 km. gereden.
Lesperon - Saint palis. 112 km. Gem 15,7 km/u. Op zadel 8 uur.
Ik vertrek in stevige mist en voor het eerst mijn led lichtjes op de fiets voor mijn veiligheid. Stevige klimmen en richting Saint Jean Pied de Port. Het wordt warm. Stevige klimmen en tegen half een een pauze in een dorp aan de rivier grand du Pau. Na de lunch verder en zie wel een bord barree, maar na 10 kilometer geen versperring. Als ik een kleine weg in sla wordt er geklaxoneerd en kijk geïrriteerd om. Is het Wilma die achter mij rijdt. Even stoppen natuurlijk. Wauw, wat kan je sommige mensen gemist hebben onderweg. Een lekkere koude cola en spreken af in Saint Jean. Dan weer
Rifuge Saint Palais
verder en jawel hoor, de brug over de rivier is geheel geblokkeerd. Dus ook Wilma moet keren en via de tomtom een andere route kiezen. Ik heb een hele omleiding moeten volgen. Ik heb het dus niet gehaald. Dus uiteindelijk is het Saint palais geworden tegen 5 uur in de refuge. 9 euro met ontbijt. Lekker douchen en dan een terrasje in het centrum. In de avond aan de blog werken, maar tegen half tien naar bed.


Dinsdag 18-.9 vertrek 7.30. 
Saint Palais-Saint Jean en Spanje Roncesvalles. Over de Pyreneeën 
63 km. 1057 hoogte. 7.30 uur op zadel, 11,2 gem. En max 54 8 km/u. Fiets km. 1644
Ik vertrek en na ongeveer 40 km kom ik sint Jean aan. De start over de Pyreneeën. 
Saint Jean Pied de port
Ik tref ze op de cp en blijf ongeveer 1 uur op de koffie. Achteraf goed dat ik daar een pauze heb gehad, gelet op wat mij te wachten stond. Dan eindeloos 28 km. klimmen naar Roncesvalles de pas Pyreneeën op 1057 mtr. 9%. Dan komen de zusjes ook met camper en claxon voorbij gereden. 
Er kwam geen eind aan het klimmen en vooral de hitte en warm asfalt speelde parten. Vooral het laatste stuk was continu 9%. Maar dan, het eind op de top. Eindelijk. 1 Ltr.  water opgedronken en dan al die
pelgrims. Aansluiten in een rij bij het klooster voor de overnachting, waar Nederlandse vrijwilligers de opvang en verzorging regelden. Met ongeveer 80 man op de zolder in vakken verdeeld
slapen. Maar ik had een plekje dus niet te klagen. Douchen en dan een pilsje natuurlijk op terras en wat babbelen met Australiërs. Lekker in de zon op een hoogte van 1057 mtr. Dan de spaghetti van Wilma
gegeten. Kleding laten drogen. Even de tocht voor morgen voorbereiden en dan op de kamer waar om 11 uur het licht uit gaat en morgen om 6 uur weer aan, want om 8 uur moet iedereen weg zijn. Ik had
toch de slaapzak mee moeten nemen want er zijn geen dekens, dit vanuit hygiëne.






Woensdag 19-9 Roncesvalles- arróniz. 114 km. 6.32 uur op zadel. 17.4 gem. 56 km/u max. en 1758 fietskm.
Ik vertrek tegen 07.15 uur vanuit Roncesvalles in het donker om langs pamplona te gaan een alternatieve route. Via Erro en Puente la Reina/gares, Estella en Logrono. Het is mistig en alleen dalen. Dan een hertje die over weg gaat. Ik kruis regelmatig het pelgrimspad maar
voor de rest ben ik alleen. Het dalen gaat verder langs een diep in de rotsen uitgesleten rivier. Nog even op de rem voor een kudde schapen. En dan door. Het wordt weer warm en dan stopt het dalen en wordt het afwisselend klimmen. Mooie bergtoppen en het geklingel van de koeienbellen in de wei.
Ik kom in Puente la Reine een historisch dorp, een smalle straat met hoge huizen en schaduw, een Jacobskerk en een boogbrug van 600 jaar oud waar de pelgrims de rivier over kunnen steken. Ik
passeer estella en Logrono. Tegen 4 uur kom ik aan in Arroňiz waar Wilma en Tonny op een camperplek staan. Als eerste de slaapzak in de tas. Lekker een terras vlakbij en dan eten we
snijboontjes die Tonny gesneden heeft, aardappelen en worst. Lekker!





DONDERDAG 20 -9 Arróniz- Cirueňna. 107km. 7.18 uur op zadel. 14,5 km/u gem. en 51 km. Max.
Lekker geslapen in onze camper. Tegen 08.00 uur vertrek ik met nieuwe voorraad, nassi, om verder te gaan. Ik lag gisteren rond half tien op bed, afgebrand. Wat was het warm gisteren, ik denk tegen de 36 graden.
Het was gezellig en lekker gegeten. Dan op pad. Variërend is het klimmen en dalen maar toch kom ik uiteindelijk naar 765 mtr. Onderweg eigenlijk alleen tegen glooiende landschappen met af en toe zicht op de bergtoppen San Lorenzo 2262 mtr. In Nájera wil ik stoppen bij een albergue maar die was vol. Dus moest ik door en het was echt warm. De
eerstvolgende was 30 km verder in Cirueña. Dan is het inmiddels half vijf. Maar gelukkig, er was plek het bovenste stapelbed. Na het vele zweten met klimmen was die douche heerlijk. Dan in het locale café een biertje met olijven en dan pats, een boventand naast de kies breekt af. Een grote vulling en helft tand hou ik over. Geen pijn dus afwachten wat dat gaat worden want ik weet niet of er nog een zenuw in zit. Ik ga terug naar het verblijf en praat nog een poos met Engelsen, die mij een glas wijn aanbieden. Dan de nassi opeten en nog een wandeling. Iedereen ging vroeg naar bed. Mijn ontbijt stond op half 7. Om 10 uur lag iedereen op bed.


Vrijdag 21-9. Cirueňna-Burgos-Castrojoriz. 145 km. 9 u uur op zadel, 16 km/gem. 56km/max 2011 fietskm.

Vandaag na ontbijt om 07.15 uur vertrek in het donker. Ik merk dat ik langzaam naar beneden ga, maar uiteindelijk na een paar stevige klimmen deze dag toch naar 990 m. Gelukkig niet warm vandaag en dat scheelt want ik heb met Wilma afgesproken dat ik een rustdag zou nemen, zaterdag dus, alleen moest ik dan toch veel km afleggen. Toch rijdt ik door mooie streken. Ik zie arenden, echt grote slangen, putters en reeën. Verder vele velden met rode paprikas en dan weer alleen snijbonen.
In Burgos, een prachtig mooi centrum met een grote kathedraal, neem ik toch even de tijd. De stempel natuurlijk en eten, een blikje mosselen en sardines in olie. Dan verlaat ik deze mooie stad

en direct wordt het weer klimmen. Of het aan de vis lag weet ik niet maar bij diverse bronnen de flessen opnieuw gevuld. Ik varieert in hoogte van 992 m naar 805m. Een lange afdaling richting Castrojeriz. Daar stop ik bij calle de los Peregrinos, een ruïne, waar vroeger pelgrims opgevangen werden. Je fietst nu onder de
Burgos
bogen door en dan kom ik uiteindelijk aan op de camping waar ze staan. Het is dan half 6. Mijn rustdag vangt aan. Nog 500km  te gaan. Raar in verhouding met mijn testkilometers. Ik wordt door Tonny getrakteerd in het restaurant en dat was heel goed eten daar. Mixed salade, friet met steak en cheesecake. Koffie met cognac na. Heerlijk. Ik lag om half tien op bed en kan morgen uitslapen! Deze ruïne is van de temp
eliersorde.
Foto vanuit de camping. Dit stadje heeft vroeger handel gedreven met onder andere Brugge, getuige daarvan vindt je in de kerk terug middels tapijtschilderijen in de kerk.
Week 3 zit er weer op. Nu gaat het richting Leon. Daarna zit er een stevige klim aan te komen.